Recensie – The Crash Pad


Wie queer porno zegt, zegt The Crash Pad. Deze serie loopt inmiddels al zo’n 12 jaar en wordt gemaakt door queer pornopionier Shine Louise Houston. Het concept is simpel: de crash pad is een geheim appartement in San Franscisco waar queers samenkomen om seks te hebben. Shine is de ‘voyeur’ die alles filmt.

Elke keer als ik een clip van The Crash Pad kijk merk ik hoe vaak ik pornografie associeer met stevige seks met een hoge energie en een sterke intensiteit, een drang om direct geprikkeld te willen worden. The Crash Pad vraagt van mij een andere kijkmodus. Het doel is om echte seks te laten zien en de performers vrij te laten in wat ze willen doen tijdens de opnames. Soms zijn perfomers geliefden of fuck buddies in het echte leven, wat gecombineerd met de vrijheid van de opnames een grote mate van intimiteit oplevert.

The Crash Pad laat niet alleen de seks zelf zien, maar ook de gesprekjes tussendoor, de transities tussen de verschillende dingen die mensen met elkaar doen. Hierdoor ligt het tempo vaak lager. Zelf merk ik dat in veel gevallen The Crash Pad niet mijn instant geilheid aanstipt, wat niet zegt dat het niet opwindend is. Maar net als met seks die ik soms in het dagelijks leven heb, duurt het vaak langer voordat ik opgewarmd ben.

De scenes voor The Crash Pad zijn allemaal uniek en gebaseerd op wat de performers zelf willen doen, wat inhoudt dat er geen vast stramien is. Soms hebben mensen binnen 5 minuten al meerdere orgasmes, op andere momenten is het hoogtepunt haast versluierd in alles wat tussen twee of meer mensen gebeurt. Wat ook opvallend is, is een hoger ‘onhandigheids’ gehalte, het is niet altijd even gestroomlijnd en soepel. Net als echte seks dat niet is. Daardoor wordt het vaak herkenbaar en dat is prettig, om te zien dat ook de professionals soms lopen te stuntelen. Echter, voor mij wordt het daardoor ook minder opwindend. Soms wil ik wel de gepolijste, geperfectioneerde versies zien van de seks die mensen hebben. Om te kunnen laten gaan in mijn eigen gevoel.

The Crash Pad kijk ik dus niet als ik naar een snellere bevrediging zoek, wel als ik echte seks wil zien, die prikkelend, persoonlijk en herkenbaar is. Plus leerzaam: in een van de laatste scenes die ik keek deed men aan ‘muffing‘ (penetratie van het lieskanaal). Dat was iets wat ik nog niet eerder was tegengekomen. Last, but not least, The Crash Pad is een eerbetoon aan diversiteit. Shine Louise Houston is een voorvechter in het ruimte maken voor mensen die op andere plekken niet gezien worden of in reguliere porno enkel als een fetish worden neergezet.

Meer informatie over The Crash Pad hier (uiteraard NSFW!).

You may also like

MARIJE JANSSEN

Seksualiteit en intimiteit zijn voor velen van ons fundamentele onderdelen van ons leven. Ik ben gepassioneerd om mensen tools te bieden waarmee ze hun eigen seksualiteit en intimiteit vol overgave kunnen beleven.

In mijn werk ben ik LGBTQ+ en kink bewust.

Blijf op de hoogte