BLOG – Publieke Seks

Anderhalf jaar geleden was ik bij een orgie in tijdens het Xplore Festival in Berlijn. Nou ja, het was officieel een orgieworkshop, maar het workshopgedeelte was na een kwartier al het raam uit gevlogen. Zo’n tachtig mensen hadden zich verzameld om in het openbaar (ok, in een grote hal, met alle deuren dicht) met elkaar seks te hebben. Ik overwoog om mee te doen, maar stapte voordat de kleren uit gingen uit de groep. Iets te veel intensiteit op dit moment met zoveel mensen, geen geliefde in buurt op wie ik me af kon stemmen, dus nee, dat werd hem niet. Maar, zo leerden de workshophosts mij, ‘watching is participating’. Dus ik gaf toestemming aan mijn innerlijke voyeur om te blijven en keek naar wat er zich voor mijn ogen ontvouwde. Alhoewel ik inmiddels niet meer opkijk van een portie naaktheid in mijn nabijheid was dit toch wel van een ander kaliber, zoveel mensen bij elkaar die opgingen in wat zich op dat moment voordeed. Dat cliché dat ‘het leek alsof de ruimte gevuld was met elektrische energie’, dat was dit. En ja, kijken was in dit geval inderdaad meedoen. Ik was een onderdeel van het geheel, mijn rol als voyeur voegde een waarde toe aan de beleving van degenen die bekeken wilden worden.

Ik vond het een magische ervaring en toen ik de ruimte verliet voelde ik me net zo high als de mensen die wel hun kleren uitgetrokken hadden. Ik voelde me vrij, open, alsof alles mogelijk was. Wat de fuck was daar gebeurd? Later, toen het sterrenstof weer neerdaalde kwam ook de meer kritische blik. Safer sex, hmmm, was niet echt aan de orde geweest…consent…ja, was in het begin wel besproken, maar had wel verder uitgediept kunnen worden, zeker met zo’n grote groep.

Desondanks realiseerde ik me weer wat voor impact publieke seks kan hebben. Hoe magisch het kan zijn om seksualiteit met elkaar te delen, in het (semi-)openbaar. Hoe ontzettend bijzonder en intiem het is om dat te zien. We zien niet vaak mensen die van elkaar genieten, waar je naar kan kijken, mee kan doen en van kan leren. In dat opzicht vind ik publieke seks iets radicaals. We groeien op met bepaalde ideeën hoe we het zouden ‘moeten’ doen en beelden hoe ‘goede seks’ eruit moet zien: binnen een liefdesrelatie, niet te veel verschillende partners, op een specifieke manier genieten, thuis in de slaapkamer. Veel van die ideeën zijn beperkend en doen geen recht aan de uiteenlopende verlangens die mensen hebben.

Een aanzienlijk deel van mijn seksualiteit heeft zich in het openbaar afgespeeld, sommige van de intiemste dingen die ik heb gedaan waren niet thuis in de slaapkamer, maar in een gelegenheid waar anderen bij waren. In veel gevallen waren het dingen die ik nog nooit eerder had gedaan, waar ik nieuwsgierig naar was en die ik graag uit wilde proberen. Waar sommigen mensen er voor kiezen om die nieuwe, spannende dingen thuis te doen, zonder anderen erbij, voel ik me het veiligst in een groep. Bijvoorbeeld in een workshop waar ik naar anderen kan kijken, er iemand bij is die me kan vertellen wat ik doe. Als er mogelijkheden zijn om met elkaar te praten over wat je meemaakt, hoe iets voelt, wat lekker is en wat niet. Door het met elkaar te delen kan je ontdekken wat jij zelf wil, als je dat wil. Dat hoeft echt niet een grote orgie te zijn. Misschien heb jij juist behoefte aan met anderen praten over wat je seksueel bezig houdt en wat je verlangens zijn. Open, eerlijk en kwetsbaar en gewoon met je kleren aan. Ook op die manier is er een wereld te winnen. Een openbare sekssetting, of dat nu met kleren aan of uit is, kan een bron zijn van energie waar je eindeloos uit kan blijven tappen.  Door het met elkaar te doen, letterlijk en/of figuurlijk kan je ontdekken hoe jij het zelf wil. Als je dat wil.