BLOG – Ben ik normaal?
Een paar weken geleden stond er een Argentijnse filmploeg in mijn woonkamer, ze maakten samen met een Argentijnse seksuoloog een programma over seksualiteit in verschillende landen over de hele wereld, waaronder dus Nederland. We hadden het over Argentinië, Nederland, de verschillen en de overeenkomsten. De seksuoloog vroeg me welke vraag ik het meest hoor in mijn werk. Daar hoefde ik niet lang over na te denken: “Ben ik normaal?”. Regelmatig krijg ik vragen als: ‘Ben ik normaal als ik een of twee keer per maand behoefte heb aan seks en niet elke dag?’ of variaties daar op: ‘Zijn er meer mensen zoals ik die ernaar verlangen om vernederd te worden tijdens de seks?’ of ‘Heb je vaker gehoord dat iemand meerdere keren per dag masturbeert?’. De Argentijnse seksuoloog die me interviewde beaamde dit, ook zij kreeg dit soort vragen het meest gesteld in haar praktijk aan de andere kant van de wereld.
De angst om af te wijken van de norm is groot. Het overgrote deel van de mensen wil absoluut niet als abnormaal gezien worden, in het dagelijks leven niet en al helemaal niet als het gaat om hun seksleven. Maar wat is ‘normaal’? Is er een norm waaraan je eigen seksleven kan afmeten? Het antwoord is simpel: er geen norm die jou laat zien of je ‘normaal’ bent of niet. Alleen al omdat de invulling van dat wat als ‘normaal’ gezien wordt niet eenduidig is. Als je verschillende mensen vraagt om hun definitie van ‘normale’ seks krijg je even zoveel verschillende antwoorden. De een zal zeggen dat het normaal is om vier keer per week seks te hebben, de ander denkt dat het normaal is om altijd klaar te komen tijdens de seks en een derde persoon vindt het heel normaal om niet meer te masturberen als die in een relatie zit. Er is geen definitieve invulling van wat ‘normaal’ is, zelfs professionals zijn er niet over uit wat wel en niet ‘hoort’. Daarnaast verschuiven seksuele normen constant, kijk naar het feit dat homoseksualiteit sinds de jaren zeventig niet meer als psychiatrische aandoening in de DSM staat, de veranderende blik op vrouwelijke seksualiteit en de toenemende populariteit van BDSM. Allemaal zaken die vroeger als ‘abnormaal’ werden gezien.
Echter, het is allemaal leuk en aardig dat blijkt dat de maatschappelijke normen omtrent seksualiteit niet per se rigide zijn, het is een ander verhaal als je worstelt met je eigen verlangens en wat je daar mee aan moet. Niemand wil uitgelachen worden om diens intieme wensen of als een freak gezien worden. Vaak lijkt het in eerste instantie makkelijker om het weg te stoppen en je te conformeren dat wat je denkt dat de norm is. Maar het nastreven van een ‘normaal’ seksueel leven is een voedingsbodem voor ellende. Het zorgt ervoor dat we niet de dingen vragen en doen die we graag zouden willen en dat we dingen doen die we eigenlijk niet willen. Alleen maar om te voldoen. Als je in een relatie zit kan dat zorgen voor verwijdering en gevoelens van eenzaamheid. Het verlangen naar normaal verwijdert jezelf van je echte seksuele zelf. Het zorgt ervoor dat je de cijfers over dat mensen ‘het’ gemiddeld 2,5 keer per week doen serieuzer neemt dan je eigen wensen en behoeftes. De enige definitie van ‘normale’ seks die in mijn ogen passend is, is deze van gerenommeerd sekstherapeut Marty Klein die hij in zijn boek Sexual Intelligence (2015) beschrijft:
– Normal is worrying about being sexually normal
– Normal is not talking about being worried about these things
– Normal is feeling emotionally isolated during sex
Surely we can aspire to be better than this.
Wellicht lees je dit stuk en denk je: “Ja ja, ik weet het allemaal wel, maar ik me nog steeds een weirdo in mijn wensen.” Herkenbaar. Soms kan je nog zoveel lezen over wat ok is, maar soms vraagt het iets anders om jezelf daadwerkelijk te accepteren. Dat maakt in mijn ogen erover praten zo essentieel. Het kan sterk werken als je mensen tegenkomt die tegen dezelfde dingen aanlopen als jij, misschien wel dezelfde verlangens hebben. Herkenning en erkenning zijn belangrijke elementen in de acceptatie van wie je bent.
Er zijn genoeg mogelijkheden om dat te doen. Wil je in een professionele setting een keer praten over waar je tegenaan loopt, je bent altijd welkom om een afspraak te maken of een keer langs te komen bij een van mijn inloopspreekuren. Lijkt het je wat om in een grotere groep te praten over je eigen seksualiteit in al diens verschijningsvormen, kom dan een keer langs bij ‘Ongehoord, gesprekken over seks’ (zie kalender).
Sowieso zijn er door het land heen verschillende plekken waar je terecht kunt voor discussiegroepen, bijvoorbeeld Dialoog der Ondeugden (gericht op BDSM en fetish) of Vrouwenpraat (speciaal voor vrouwen). Wellicht zit er iets tussen wat je aanspreekt!
